You are hereControversiële aspect maakt reflectie mogelijk
Controversiële aspect maakt reflectie mogelijk
Het project is niet door iedereen in het veld positief ontvangen. Er zijn al vele verhitte discussies gevoerd, waarbij ethiek en geldverspilling aan de orde kwamen.
Hoe kun je nou in een gebouw, waar men met de grootste zorg probeert kunstobjecten voor verval te behoeden, een kunstwerk plaatsen, waarbij een beeld opzettelijk gebroken wordt.
Terwijl sommige kunstvoorwerpen in depots in slechte conditie verkeren en wachten op geld en tijd voor een behandeling, wordt geld gestoken in een kunstwerk over opzettelijk verval. Het feit dat Starling belangrijke wetenschappelijke en innovatieve technieken gebruikt ten behoeve van dit opzettelijk verval, wordt niet door iedereen gewaardeerd.
De reconstructie van scherven behoort tot mijn dagelijkse bezigheid. Toen ik van het project hoorde vroeg ik mij af hoezo dat een kunstwerk zou moeten worden? Ook vroeg ik mij af, waarom men nou voor zo'n controversieel project aan het prille begin van restauratie als wetenschap gekozen had?
Stiekem hoopte ik dat Simon Starling misschien toch nog voor een ander materiaal zou kiezen, de replicatie van een schilderij of een beeld van metaal of zo. Dan hadden die collega's het voortouw mogen nemen in de discussie over de ontwikkeling van het vakgebied.
Maar vanaf datzelfde moment kwamen er interessante vraagstellingen en ideeën in mij op. Ik realiseerde me dat deze opdracht de unieke gelegenheid bood om mij met zaken bezig te houden, die er in de dagelijkse praktijk eigenlijk nauwelijks van komen. Deze opdracht gaf me de kans een reflectie te geven op mijn vakgebied en grenzen te verkennen. Aan mij de eer om deze aspecten met jullie te delen.
- login om te reageren